Εκδήλωση προς τιμήν των καθηγητών μας 07.03.2025
Την Παρασκευή 7 Μαρτίου στις 18:00 μαζευτήκαμε στο εντευκτήριο του ΣΑΕ για να ΤΙΜΗΣΟΥΜΕ τους καθηγητές μας στο Κάιρο. Ήταν μεγάλη μας χαρά που στο κάλεσμα μας είχαμε κάποιους μαζί μας και κάποιοι μας έστειλαν τα βιογραφικά τους που διαβάστηκαν. Είχαμε και τον κύριο Φωτίου σε σύνδεση με Zoom από την μακρινή Ζίτσα της Ηπείρου όπου διαμένει. Η ατμόσφαιρα ήταν πολύ φορτισμένη συναισθηματικά γιατί μετά από τόσα χρόνια είχαμε δίπλα μας αλφαβητικά την κυρία Ευαγγελία Γεροντούδη την Γυμνάστρια μας που ήρθε στην Αμπέτειο το 1967 μόλις 24 ετών και δίδαξε για 18 χρόνια, τον κύριο Θεόδωρο Κατσουλάκο Φιλόλογο που δίδαξε και στην Αχιλλοπούλειο 1966-1968 και στην Αμπέτειο 1968-1969 τον κύριο Λάμπρο Μπενοβία ο οποίος ήταν απόφοιτος Αμπετείου το 1960 και διορίστηκε ως καθηγητής κοινωνιολογίας στην Αμπέτειο το 1980 και υπηρέτησε για 30 χρόνια, τον Γιώργο Σουλούτα που διορίστηκε στην Αμπέτειο το 1963 και παρέμεινε για 22 χρόνια, τον κύριο Ντίνο Σπάρταλη που γεννήθηκε στο Πορτ-Σαίντ, αποφοίτησε από την Αμπέτειο και δίδαξε στο Δημοτικό της Αμπετείου για 14 χρόνια. Ο κύριος Φωτίου δίδαξε στην Αμπέτειο όλα τα φιλολογικά μαθήματα από το 1972 έως το 1984. Βιογραφικά διαβάστηκαν εκτός των ανωτέρω που ήσαν μαζί μας και αυτών που δεν μπόρεσαν να έρθουν, του κυρίου Χρήστου Διονυσόπουλου που δίδαξε στην Αχιλλοπούλειο 1963-1964 και Αμπέτειο 1964-1967 , της κυρίας Μαργαρίτας Καζαμία που αποσπάστηκε στην Αμπέτειο από το 1976 έως το 1984 και μας έστειλε και ηχητικό μύνημα χαιρετισμού, της κυρίας Βάσω Μεθοδίου που ήταν η πρώτη γυναίκα εκπαιδευτικός στο Δημοτικό της Αμπετείου Σχολής για 31 ολόκληρα χρόνια από το 1958 έως το 1989, τον Χριστόφορο Μοσχόβη που δίδαξε 18 χρόνια στην Αμπέτειο, την κυρία Μαίρη Νικολάου που ήρθε στην Αίγυπτο 19 ετών διορίστηκε αργότερα στην Αμπέτειο επέστρεψε στην Ελλάδα και την περίοδο της Χούντας μαζί με τον σύζυγό της επιστρέφουν στην Αμπέτειο και παρέμειναν εκεί για 9 χρόνια. Οι περευρισκόμενοι αλλά και ο κύριος Φωτίου από Zoom πήραν τον λόγο και μας ταξίδεψαν στα παλιά.
Η συγκίνηση αλλά και η χαρά ήταν διάχυτη που είδαμε αγαπημένα μας πρόσωπα μετά από τόσα χρόνια. Η αθρόα συμμετοχή των μαθητών ήταν ένα μικρός φόρος τιμής σε αυτούς που μόχθησαν να μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους και μας έδωσαν τα εφόδια να αντιμετωπίσουμε το μέλλον μας.
Αγαπημένοι μας ΔΑΣΚΑΛΟΙ και ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ
